Ο “παγωμένος” ώμος, ή συμφυτική θυλακίτιδα, είναι μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από τον περιορισμό της κινητικότητας της άρθρωσης του ώμου, δημιουργώντας μια αίσθηση “πάγωμα”, δηλαδή έντονης δυσκαμψίας που μπορεί να φτάσει στην αγκύλωση. Αν και ο όρος «παγωμένος» αναφέρεται στην ακινησία της άρθρωσης, δεν έχει καμία σχέση με την εφαρμογή πάγου.
Συμπτώματα του “παγωμένου” ώμου
Το βασικό σύμπτωμα του “παγωμένου” ώμου είναι ο περιορισμός της κινητικότητας, τόσο ενεργητικής όσο και παθητικής, προκαλώντας δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων. Ο πόνος οφείλεται σε φλεγμονή και ίνωση στην άρθρωση του ώμου, η οποία με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε πλήρη ακαμψία.
Τα τρία στάδια της πάθησης
Ο “παγωμένος” ώμος εξελίσσεται σε τρία στάδια:
Φλεγμονώδες στάδιο: Στο πρώτο στάδιο παρατηρείται πόνος και σταδιακή μείωση της κίνησης.
Στάδιο “παγώματος”: Στο δεύτερο στάδιο, ο πόνος μειώνεται, αλλά η δυσκαμψία εντείνεται.
Στάδιο αποκατάστασης: Στο τελευταίο στάδιο, η κινητικότητα επανέρχεται σταδιακά, αλλά δεν εξασφαλίζεται πάντα πλήρης αποκατάσταση.
Η διάρκεια κάθε σταδίου κυμαίνεται από εβδομάδες έως μήνες και μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής σημαντικά.
Θεραπεία και αποκατάσταση
Η θεραπεία του “παγωμένου” ώμου συνήθως περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπείες. Εάν όμως τα συμπτώματα επιμένουν για 3-6 μήνες, μπορεί να απαιτηθούν πιο δραστικές λύσεις. Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, η αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση αποτελεί την επόμενη επιλογή.
Πως γίνεται το χειρουργείο;
Η αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται με μικρές τομές και εξειδικευμένα εργαλεία που απελευθερώνουν τις ινώσεις και τις συμφύσεις στον αρθρικό θύλακα του ώμου. Τα αποτελέσματα είναι συνήθως άμεσα και οι ασθενείς επιστρέφουν στο σπίτι την ίδια μέρα, με σταδιακή αποκατάσταση της κίνησης.
Κόστος και οφέλη της χειρουργικής αποκατάστασης
Η αρθροσκοπική επέμβαση μπορεί να είναι οικονομικότερη σε σχέση με τη διάρκεια και το κόστος των φαρμάκων και των φυσικοθεραπειών που δεν οδηγούν πάντα σε πλήρη αποκατάσταση.
Περισσότερες πληροφορίες για τον “παγωμένο” ώμο
Μπορεί να σχετίζεται με διαταραχές όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η θυρεοειδοπάθεια.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αυξάνει τον κίνδυνο.
Είναι πιο συχνός σε γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών.
Η πάθηση μπορεί να διαρκέσει έως και δύο χρόνια χωρίς θεραπεία.
Ατομά με αρρύθμιστο διαβήτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση και ακτινογραφίες, ενώ ο υπέρηχος μπορεί να ανιχνεύσει την πάθηση σε πρώιμο στάδιο.
