Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τη δρα Καρολάιν Τζάκσον, ανακάλυψαν πώς οι άνθρωποι που πάσχουν από κάποια σοβαρή ψυχική πάθηση είναι πιθανότερο να πεθάνουν μετά από ένα έμφραγμα σε σχέση με όσους δεν έχουν τέτοια ψυχιατρική διάγνωση.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από κάποια σοβαρή ψυχική πάθηση είναι πιθανότερο να πεθάνουν μετά από ένα έμφραγμα σε σχέση με όσους δεν έχουν τέτοια ψυχιατρική διάγνωση, σύμφωνα με μία νέα σκωτσέζικη επιστημονική μελέτη. Ειδικότερα, για τα άτομα με σχιζοφρένεια ο κίνδυνος θανάτου από ένα έμφραγμα μέσα στις επόμενες 30 ημέρες είναι διπλάσιος σε σχέση με όσους δεν έχουν τέτοια πάθηση.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τη δρα Καρολάιν Τζάκσον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «BMC Medicine», ανέλυσαν στοιχεία νοσοκομείων για περισσότερους από 235.000 ανθρώπους που εισήχθησαν για έμφραγμα. Στη συνέχεια, έγινε σύγκριση του κινδύνου θανάτου μεταξύ όσων είχαν ψυχική πάθηση (σχιζοφρένεια, μείζονα κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή) και όσων δεν είχαν.
Διαπιστώθηκε ότι οι ψυχικά πάσχοντες ήταν πιθανότερο να πεθάνουν μετά το έμφραγμα και επίσης να πάθουν ένα δεύτερο έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Οι ασθενείς με σοβαρή κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή (πρώην μανιοκατάθλιψη) είχαν 30% έως 50% αυξημένο κίνδυνο θανάτου μετά από έμφραγμα, ενώ ο κίνδυνος ήταν κατά 100% αυξημένος για τους σχιζοφρενείς.
Οι αιτίες για τον αυξημένο κίνδυνο θανάτου μπορεί να είναι η χειρότερη γενική υγεία των ψυχικά πασχόντων, ο κοινωνικός αποκλεισμός και οι διαφορές στην ποιότητα της θεραπείας τους σε σχέση με τους ψυχικά υγιείς. «Η αιτία είναι πιθανώς πολυπαραγοντική και πολύπλοκη και δεν έχει κατανοηθεί καλά έως τώρα», δήλωσε η δρ Τζάκσον.
