Σύμφωνα με τα στοιχεία τουλάχιστον το 50 των ανδρών στην Ελλάδα πάσχει από το Σύνδρομο Άπνοιας Ύπνου.
Η αύξηση είναι αλματώδης καθώς το 2008 μόλις το 3%-7% των ανδρών και μόλις το 2%-5% των γυναικών έπασχε από το σύνδρομο, ενώ το 2019 τα ποσοστά άγγιξαν το 50% των ανδρών και το 18% των γυναικών. «Η αλματώδης αυτή αύξηση θα πάρει μορφή πανδημίας στους άνδρες ηλικίας 40 με 60 χρόνων, μέχρι το 2050» ανέφερε η Αναστασία Αμφιλοχίου, πνευμονολόγος, διευθύντρια Μονάδας Μελέτης Ύπνου στο Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο, που ανέπτυξε το θέμα του Συνδρόμου Άπνοιας Ύπνου.
Πολυπαραγοντικές είναι οι αιτίες που προκαλούν τις διαταραχές του ύπνου και η αντιμετώπισή τους γίνεται σήμερα με τη συνεργασία πολλών ιατρικών ειδικοτήτων (ψυχιατρική, πνευμονολογία, νευρολογία, νευροψυχιατρική, παιδιατρική, ενδοκρινολογία) με εξειδίκευση στην κλινική υπνολογία, ανέφερε ο Κώστας Σολδάτος, καθηγητής Ψυχιατρικής, επίτιμος πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας Ύπνου. Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι βασικοί προδιαθεσικοί παράγοντες είναι, η παχυσαρκία, το φύλο, η ηλικία, το κάπνισμα, αλκοόλ/ηρεμιστικά.
Το σύνδρομο άπνοιας-υπόπνοιας στον ύπνο χαρακτηρίζεται από, επαναλαμβανόμενα επεισόδια διαταραχής της αναπνοής, διακοπές αναπνοής, αποκορεσμό της οξυαιμοσφαιρίνης, μειωμένη οξυγόνωση, διαταραχή της αρχιτεκτονικής του ύπνου (arousals), συνεχείς αφυπνίσεις, κυρίως μη αντιληπτές από τους ασθενείς. Τα βασικά συμπτώματα, όπως έχουν καταγραφεί, στον ύπνο είναι, ροχαλητό, αίσθημα πνιγμονής, νυκτουρία, εφιάλτες, αφυπνίσεις, τινάγματα, υπερβολική εφίδρωση. Στην εγρήγορση είναι, υπνηλία, χρόνια κόπωση, μη αναζωογονητικός ύπνος, γνωσιακές διαταραχές, κατάθλιψη, σεξουαλικές διαταραχές, μεταβολές χαρακτήρα, πονοκέφαλος.
Διάγνωση και θεραπεία
Η διάγνωση του συνδρόμου γίνεται με φυσική εξέταση και τη χρήση της πολυπνογραφίας (ταυτόχρονη καταγραφή και συνδυασμένη ανάλυση διαφόρων παραμέτρων κατά τη διάρκεια του ύπνου). Η εξέταση, προηγμένης τεχνολογίας, πραγματοποιείται σε ειδικό Τμήμα Νοσοκομείου -Μονάδα Μελέτης Ύπνου- από εξειδικευμένο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Μετά την εξέταση γίνεται η αξιολόγηση της βαρύτητας του συνδρόμου σε ήπιο (5-14,9 επεισόδια/ώρα ύπνου), μέτριο (15-29,9 επεισόδια/ώρα ύπνου), σοβαρό (>30 επεισόδια/ώρα ύπνου).
«Η θεραπεία, περιλαμβάνει θεραπευτικά μέτρα πρώτης και δεύτερης γραμμής» αναλόγως της βαρύτητας του συνδρόμου διευκρίνισε η κ. Αμφιλοχίου. Τα θεραπευτικά μέτρα πρώτης γραμμής περιλαμβάνουν, απώλεια βάρους, διακοπή κατανάλωσης αλκοόλ, διακοπή χρήσης επιβαρυντικών φαρμάκων, διακοπή καπνίσματος, θεραπεία ρινικών διαταραχών, πλάγια θέση σώματος στον ύπνο, υγιεινή του ύπνου.
Τα μέτρα δεύτερης γραμμής περιλαμβάνουν μη επεμβατικό μηχανικό αερισμό (CPAP, BiPAP), ενδοστοματική συσκευή, χειρουργική αντιμετώπιση, φαρμακευτική αντιμετώπιση υπνηλίας. «Το σύνδρομο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους πάσχοντες αν δεν αντιμετωπιστεί καθώς οι επιπλοκές που προκαλεί είναι πολύ σημαντικές για την υγεία και τη ζωή τους» τόνισε η κ. Αμφιλοχίου.
«Η άσκηση της κλινικής υπνολογίας απαιτεί εξειδικευμένη εκπαίδευση, όπως και αρμονική διεπιστημονική συνεργασία, για την ολιστική προσέγγιση των προβλημάτων ασθενών με διαταραχές του ύπνου» κατέληξε ο κ. Σολδάτος.
