Σχεδόν δύο εκατομμύρια μωρά γεννιούνται νεκρά κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, δηλαδή ένα κάθε 16 δευτερόλεπτα, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα, «μια παραμελημένη τραγωδία», η οποία ενδέχεται να επιδεινωθεί λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Αυτό αποτελεί σχεδόν το 1,4% των γεννήσεων το 2019 και περισσότερο από το 2% των γεννήσεων σε 27 χώρες, εκτιμούν ο ΟΗΕ, η Unicef, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Πρόκειται είτε για έμβρυα που πέθαναν στη μήτρα, είτε για μωρά που πέθαναν κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Στην έκθεση του ΟΗΕ καταγράφονται οι θάνατοι που σημειώθηκαν έπειτα τουλάχιστον από την 28η εβδομάδα της κύησης, ώστε να μπορεί να γίνει σύγκριση μεταξύ των δεδομένων κάθε χώρας.
Έχουν σημειωθεί πρόοδοι – το 2000 είχαν γεννηθεί νεκρά 2,9 εκατομμύρια μωρά–, όμως αυτές είναι «αργές», καταγγέλλουν οι διεθνείς οργανώσεις στην πρώτη τους έκθεση για το θέμα.
Στη διάρκεια των 20 τελευταίων ετών, το ποσοστό των θανάτων αυτών μειωνόταν κατά 2,3% ανά έτος, ενώ την ίδια περίοδο η νεογνική θνησιμότητα (η θνησιμότητα των βρεφών κάτω του ενός μήνα) μειωνόταν κατά 2,9% κατ’ έτος και αυτή των παιδιών ηλικίας ενός μήνα έως 5 ετών κατά 4,3%.
«Πέρα από την απώλεια ζωών, οι ψυχολογικές και οικονομικές συνέπειες είναι σοβαρές και διαρκούν για τις γυναίκες, τις οικογένειες και την κοινωνία», εξήγησε η Ενριέτα Φόρε γενική διευθύντρια της Unicef.
Οι φτωχές χώρες πλήττονται περισσότερο, ενώ τα τρία τέταρτα των περιπτώσεων καταγράφονται στην υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία.
Κατά μέσο όρο το 40% των θανάτων αυτών επέρχεται στη διάρκεια του τοκετού, ένα ποσοστό που αυξάνει στο 50% στην υποσαχάρια Αφρική και την κεντρική και νότια Ασία, ενώ στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική είναι μόλις 6%.
Οι αιτίες είναι διάφορες: οι θάνατοι μπορεί να οφείλονται σε παθήσεις της μητέρας (αρτηριακή πίεση, διαβήτης, αιμορραγία, τραυματισμοί) ή να συνδέονται με το γεγονός ότι η κύηση ξεπέρασε τις 40 εβδομάδες ή ακόμη σε σοβαρή δυσμορφία του εμβρύου.
«Η πλειονότητα» των γεννήσεων νεκρών μωρών «μπορούν να αποφευχθούν αν υπάρχει ποιοτική παρακολούθηση της εγκυμοσύνης, προσαρμοσμένη περιγεννητική φροντίδα ή εξειδικευμένο προσωπικό», επεσήμανε η Φόρε.
Η δυνατότητα να γίνει καισαρική τομή μπορεί επίσης να καθορίσει την τύχη ενός εμβρύου που αντιμετωπίζει δυσκολίες, ενώ η αντιμετώπιση της υπέρτασης στις μητέρες και η πρόληψη της ελονοσίας ή η διάγνωση της σύφιλης μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην αποτροπή γεννήσεων νεκρών μωρών.
Όμως η πανδημία covid-19 μπορεί «να επιδεινώσει την κατάσταση», προειδοποιεί η έκθεση.
«Αρχικά εξαιτίας της μαζικής αύξησης της φτώχειας λόγω της παγκόσμιας ύφεσης», εξήγησε ο Μαρκ Χέρεγουαλντ αναπληρωτής διευθυντής της Unicef.
«Η άλλη αιτία είναι η διακοπή στην παροχή υπηρεσιών υγείας», είτε επειδή το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό ασχολείται με ασθενείς με κορονοϊό, «είτε επειδή οι άνθρωποι φοβούνται πολύ» να μολυνθούν και δεν πηγαίνουν στο νοσοκομείο ή δεν ζητούν τη συμβουλή γιατρού, επεσήμανε.
