Μπορεί η οδήγηση να μειώσει τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ;

145
Μπορεί η οδήγηση να μειώσει τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ;

Μια εκτεταμένη έρευνα από το νοσοκομειακό φορέα Mass General Brigham στις Ηνωμένες Πολιτείες αποκαλύπτει ένα ενδιαφέρον φαινόμενο: οι οδηγοί ταξί και ασθενοφόρων φαίνεται να έχουν χαμηλότερα ποσοστά θανάτων από σε σύγκριση με άλλες επαγγελματικές ομάδες. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMJ, εγείρει το ενδεχόμενο οι γνωστικές δεξιότητες που απαιτούνται για την πλοήγηση να παρέχουν μια προστατευτική ασπίδα ενάντια στη συγκεκριμένη εκφυλιστική νόσο.

Πώς σχετίζεται το λίπος με το Αλτσχάιμερ: Τα Νέα επιστημονικά ευρήματα

Σύμφωνα με τον δρ. Βίσαλ Πατέλ, επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης και ειδικευόμενο γιατρό στο Brigham and Women’s Hospital, η έρευνα επικεντρώνεται στον ρόλο του εγκεφάλου στη δημιουργία γνωστικών χαρτών, τους οποίους χρησιμοποιούμε για να προσανατολιστούμε στο περιβάλλον μας. «Το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου που συμμετέχει στην ανάπτυξη αυτών των χωρικών χαρτών φαίνεται να εμπλέκεται και στην εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ. Αυτό υποδεικνύει μια πιθανή σύνδεση ανάμεσα στις επαγγελματικές δεξιότητες και τη γνωστική προστασία», σημειώνει ο Πατέλ.

Πώς σχετίζεται το λίπος με το Αλτσχάιμερ: Τα Νέα επιστημονικά ευρήματα

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από το Εθνικό Σύστημα Βιοστατιστικής των ΗΠΑ, εξετάζοντας πάνω από 9 εκατομμύρια θανάτους ενηλίκων σε 443 επαγγέλματα την περίοδο 2020-2022. Οι ερευνητές συνέλεξαν πληροφορίες σχετικά με την ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, το μορφωτικό επίπεδο και το επάγγελμα των θανόντων, καταγράφοντας παράλληλα την αιτία θανάτου. Από το σύνολο των συμμετεχόντων, το 3,88% είχε πεθάνει από Αλτσχάιμερ.

Εντυπωσιακά, οι οδηγοί ταξί και ασθενοφόρων παρουσίασαν τα χαμηλότερα ποσοστά θανάτου από τη νόσο, με 1,03% και 0,91% αντίστοιχα. Οι ερευνητές εξηγούν ότι τα επαγγέλματα αυτά απαιτούν συνεχή χωρική επεξεργασία, καθώς οι επαγγελματίες καλούνται να υπολογίζουν διαδρομές και να προσαρμόζονται σε απρόβλεπτες συνθήκες κυκλοφορίας. Αντίθετα, άλλα επαγγέλματα μεταφορών που βασίζονται σε προκαθορισμένες διαδρομές και λιγότερη χωρική επεξεργασία, όπως οι οδηγοί λεωφορείων (3,11%) και οι πιλότοι (4,57%), εμφάνισαν υψηλότερα ποσοστά.

«Οι παρατηρήσεις μας δεν ισχύουν για άλλους τύπους άνοιας, γεγονός που τονίζει τη μοναδικότητα της σύνδεσης ανάμεσα στις γνωστικές δεξιότητες που απαιτούνται για την πλοήγηση και τη νόσο Αλτσχάιμερ», προσθέτει ο δρ. ‘Ανουπαμ Τζένα, συν-συγγραφέας της μελέτης και γιατρός στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.

Παρόλο που τα ευρήματα είναι αξιοσημείωτα, η μελέτη είναι παρατηρησιακή και δεν μπορεί να αποδείξει αιτιακή σχέση. Οι συγγραφείς τονίζουν ότι οι οδηγοί με προδιάθεση στη νόσο Αλτσχάιμερ ενδέχεται να εγκαταλείπουν νωρίτερα επαγγέλματα που απαιτούν υψηλό επίπεδο γνωστικής λειτουργίας, με αποτέλεσμα να μην περιλαμβάνονται στα τελικά στατιστικά στοιχεία. Επιπλέον, η ασθένεια τυπικά εκδηλώνεται σε ηλικίες μετά το τέλος του επαγγελματικού βίου, γεγονός που περιορίζει την άμεση επίδραση του επαγγέλματος.

Παρά τους περιορισμούς, τα αποτελέσματα εγείρουν ενδιαφέροντα ερωτήματα για την πιθανή σχέση ανάμεσα στις απαιτήσεις της εργασίας και τη γνωστική υγεία. «Τα δεδομένα αυτά μας ενθαρρύνουν να εξετάσουμε πώς η γνωστική δραστηριότητα, είτε μέσω επαγγέλματος είτε μέσω άλλων μέσων, μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη του Αλτσχάιμερ. Η περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε νέες στρατηγικές προστασίας της μνήμης και της νοητικής λειτουργίας», καταλήγει ο δρ. Τζένα.

Ποιές συνήθειες συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο Αλτσχάιμερ